யாழ். வேலணை மேற்கைப் பிறப்பிடமாகவும், கொக்குவில் மேற்கை வசிப்பிடமாகவும் கொண்டிருந்த மயூரன் சிவசுப்பிரமணியம் அவர்களின் 18ம் ஆண்டு நினைவஞ்சலி.

எங்களை விட்டு நீ பிரிந்து

பதினெட்டு ஆண்டுகள் சென்றது

மறைந்த உன் நினைவு மட்டும் 

எம் நெஞ்சில் மாறாமல் உள்ளது..

கலைந்து செல்லும் மேகமென

காலங்கள் கடந்து போகின்றன

ஆனாலும் உன் நினைவுகள்

புயலென எரிமலையென கடலலையென 

எம் மனங்களில் பொங்கிப்பிரவாகித்துக் 

கொண்டே இருக்கிறது மகனே...

உன் கலங்கமற்ற முகத்தைப் பாராமல்- எம்

கண்கள் இருள் சூழ்ந்து போய் உள்ளதைய்யா..!

மகனே உன்னை அள்ளி அணைக்க முடியாமல்

நான் படும் துயரினை சொல்லி 

அழ வார்த்தையில்லையப்பா

என் செய்வேன் எம் செல்லமே

மனம் விட்டுப் பேசவும் இன்று நீ இல்லை

தேடுகின்றோம் எம் பிள்ளை போன திசை

எது என்று தெரியாது? 

 

வாழ்ந்த கதை முடியுமுன்னே- நீ

வாழாமல் மாய்ந்ததேனடா?

நூறாண்டு போனாலும்

உன் நிலவு முகம் தேயாதடா 

 

நித்தம் நித்தம் உன்னை நினைத்து

ஏங்கும் உன் அன்பு அப்பா, அம்மா, சகோதரர்கள்,

உற்றார், உறவினர்கள், நண்பர்கள்.

உன் ஆத்மா சாந்தியடைய

பிரார்த்திக்கின்றோம்!